بررسی علمی و تخصصی یک دوگانگی رایج در دندانپزشکی کودکان
حضور یا عدم حضور والدین در اتاق درمان کودکان، یکی از پرچالشترین تصمیمات در دندانپزشکی کودکان است.
این موضوع فقط یک انتخاب مدیریتی نیست؛ بلکه بهطور مستقیم بر موفقیت درمان، کیفیت تجربهی کودک، اعتماد والدین، و حتی رضایت تیم درمان تأثیر میگذارد.
در مطبهای شلوغ، شرایطی پیش میآید که برخی والدین اصرار دارند کنار فرزندشان باشند، درحالیکه گروهی دیگر ترجیح میدهند فرزندشان بهتنهایی با دندانپزشک تعامل داشته باشد.
در این مقاله، به بررسی علمی این موضوع خواهیم پرداخت و با تکیه بر گایدلاینهای انجمن دندانپزشکی کودکان آمریکا (AAPD) و پژوهشهای معتبر، راهکارهای عملی مدیریت این موقعیت را مرور میکنیم.
همچنین بخوانید >>> دندانپزشکی احساسی
بخش اول: مرور علمی مسئله
حضور والدین در اتاق درمان؛ یک چالش رفتاری یا راهکار حمایتی؟
در ادبیات علمی رفتارشناسی، حضور والدین در کنار کودک در هنگام درمان پزشکی یا دندانپزشکی، مفهومی است که به «proximity support» شناخته میشود؛
یعنی حمایت روانی ناشی از حضور چهرهای آشنا. اما تحقیقات اخیر نشان دادهاند که این حمایت همیشه سازنده نیست.
طبق گایدلاین AAPD 2023 در زمینهی رفتار درمانی کودکان:
“Parent presence/absence must be tailored to individual behavior, age, and anxiety level. No single approach fits all.”
(حضور یا عدم حضور والدین باید متناسب با سن، سطح اضطراب و الگوی رفتاری کودک تنظیم شود؛ هیچ نسخهی یکسانی برای همه وجود ندارد.)
بخش دوم: مزایای حضور والدین در اتاق درمان
۱. افزایش احساس امنیت کودک
کودکان خردسال (بهویژه زیر ۴ سال) وابستگی شدیدی به والدین دارند. حضور مادر یا پدر در کنار کودک میتواند مانند «لنگر روانی» عمل کند و در موقعیت استرسزا، اضطراب کودک را کاهش دهد.
کودکانی که در حضور والدین احساس امنیت دارند، ممکن است راحتتر زبان باز کنند، همکاری کنند و به دستورات ساده پاسخ دهند.
۲. تقویت اعتماد والدین به دندانپزشک
مشاهده رفتار حرفهای تیم درمان با کودک، نحوه بیحسی، کنترل درد و مهارت مدیریت بحرانها در حضور والدین، میتواند سطح اعتماد آنها را افزایش دهد.
این اعتماد زمینهساز وفاداری طولانیمدت والدین و ارجاع بیشتر بیماران خواهد شد.
۳. آموزش عملی به والدین در زمان واقعی
زمانی که والدین در اتاق حضور دارند، آموزش تکنیکهای مسواکزنی، تغذیه، کنترل عادت مکیدن، یا پیگیری درمان بسیار مؤثرتر و قابل فهمتر خواهد بود.
آنها مستقیماً میبینند که چگونه با کودک صحبت میشود، چگونه رفتار نامناسب مدیریت میگردد، و چه ملاحظاتی باید در خانه رعایت کنند.
۴. مدیریت بهتر درمان در کودکان با سابقهی تجربه منفی
اگر کودک تجربهی درمان دردناک یا تروماتیک داشته باشد، حضور والدین ممکن است از نظر روانشناختی حس آرامش ایجاد کند.
البته این موضوع باید توسط دندانپزشک ارزیابی شود که آیا حضور والدین باعث یادآوری ترومای قبلی میشود یا حمایتکننده است.

حضور والدین در اتاق درمان، والدین در دندانپزشکی کودکان ، مدیریت حضور والدین در درمان ، رفتار کودک در حضور والدین ، دندانپزشکی کودک با همراهی والد
بخش سوم: معایب حضور والدین در اتاق درمان
۱. تداخل در فرآیند ارتباط دندانپزشک و کودک
برای موفقیت در مدیریت رفتار، لازم است کودک ارتباط مؤثر با دندانپزشک و تیم درمان برقرار کند.
حضور والدین ممکن است این ارتباط را مختل کند. کودک به والدین نگاه میکند و منتظر تایید یا دستور از آنهاست. بهخصوص در سنین پیشدبستانی، کودک ممکن است دو منبع دستور (پدر/مادر و دندانپزشک) را همزمان تجربه کند که منجر به تعارض میشود.
۲. اضطراب انتقالی از والد به کودک
اگر والدین دچار «dental anxiety» باشند، (که شیوع آن در مطالعات تا ۴۰٪ گزارش شده)، حضور آنها میتواند تنش را به کودک منتقل کند.
نگاههای نگران، صدای لرزان، یا حتی تپش قلب شدید والدین، همگی پیامهایی غیرکلامی هستند که کودک بهراحتی دریافت میکند.
۳. دخالتهای ناخواسته
در برخی موارد، والدین بهصورت ناآگاهانه در جریان درمان دخالت میکنند؛
مثلاً دستور به کودک میدهند، درمانگر را سؤالپیچ میکنند، یا سعی میکنند از فرزندشان دفاع کنند حتی زمانی که لازم نیست.
این وضعیت میتواند روند درمان را به تأخیر بیندازد یا موجب بینظمی رفتاری در کودک شود.
۴. اختلال در استقلال رفتاری کودک
هدف نهایی رفتاردرمانی در دندانپزشکی کودکان، کمک به رشد استقلال روانی کودک و پذیرش درمان بدون وابستگی بیش از حد است.
حضور همیشگی والدین ممکن است مانعی برای این فرآیند باشد.
همچنین بخوانید >>> 6 اشتباه رایج در قالبگیری برای ساخت فضانگهدار در دندانپزشکی کودکان
بخش چهارم: راهکارهای عملی برای مدیریت حضور والدین
۱. ارزیابی اولیه کودک و والدین
در جلسه مشاوره اولیه، دندانپزشک باید با مشاهده غیرمستقیم، سنجش اضطراب، خلقوخوی کودک و سبک فرزندپروری والدین، الگوی رفتاری مناسبی تعیین کند.
میتوان از ابزارهایی مانند Frankl Behavior Scale استفاده کرد.
۲. اطلاعرسانی و تعیین پروتکل
در فرم رضایتنامه یا بروشور مطب، بخش جداگانهای به سیاست حضور والدین اختصاص یابد. مثلاً:
«در مطب ما، تصمیمگیری درباره حضور والدین متناسب با شرایط کودک، نوع درمان و تجربههای قبلی صورت میگیرد. در برخی درمانها، حضور والدین بهعنوان ناظر بدون دخالت بلامانع است.»
۳. حضور مرحلهای (Gradual Exit Technique)
درمانهایی که کودک به حضور والدین وابسته است، میتوان از رویکرد خروج تدریجی استفاده کرد:
- جلسه اول: والد در اتاق میماند اما در گوشهای بدون دخالت
- جلسه دوم: والد به بهانهای برای چند دقیقه خارج میشود
- جلسه سوم: درمان کامل بدون حضور والد انجام میگیرد
۴. آموزش به والدین درباره رفتار صحیح
آموزش شفاهی یا کتبی در خصوص این موارد بسیار مؤثر است:
- عدم صحبت با کودک حین درمان
- عدم دخالت در روند درمان یا دادن دستور به کودک
- عدم واکنش هیجانی شدید هنگام درد یا گریه کودک
- سکوت و نشستن در محل تعیینشده
۵. استفاده از مانیتور یا شیشه یکطرفه
در مطبهای پیشرفته، حضور غیرمستقیم والدین از طریق مانیتور در اتاق انتظار یا پنجرهی شیشهای یکطرفه، میتواند راهحلی عالی برای کاهش اضطراب والدین و حفظ تمرکز تیم درمان باشد.
بخش پنجم: رویکردهای بینالمللی
در کشورهای اسکاندیناوی (مانند سوئد و نروژ)، والدین معمولاً در زمان درمان حضور ندارند مگر در موارد خاص (مانند نیازهای ویژه).
در آمریکا و کانادا، تصمیمگیری بسته به سن کودک، سطح اضطراب و تجربههای قبلی صورت میگیرد.
همچنین در کشورهای آسیایی (از جمله ایران، هند و چین)، حضور والدین متداولتر است و دندانپزشکان اغلب به مدیریت رفتاری والدین نیاز دارند.

حضور والدین در اتاق درمان، والدین در دندانپزشکی کودکان ، مدیریت حضور والدین در درمان ، رفتار کودک در حضور والدین ، دندانپزشکی کودک با همراهی والد
بخش ششم: جدول راهنمای حضور والدین در سنین مختلف
سن کودک | سطح اضطراب | نوع درمان | پیشنهاد حضور والدین |
2-3 سال | بالا | معاینه/فلوراید | بله، حضور فعال والد مفید است |
4-5 سال | متوسط | ترمیم ساده | حضور تدریجی، بدون دخالت |
6-8 سال | پایین | ترمیم/عصبکشی | بهتر است والد در اتاق نباشد |
9 سال به بالا | کم | درمان پیچیده | بدون حضور والد، مگر اضطرار |
حضور والدین در اتاق درمان، والدین در دندانپزشکی کودکان ، مدیریت حضور والدین در درمان ، رفتار کودک در حضور والدین ، دندانپزشکی کودک با همراهی والد
همچنین بخوانید >>> راهنمای جامع فیشورسیلانت در کودکان
بخش هفتم: موارد خاص و استثنائی
در برخی موقعیتها، حضور والد ضروری یا بسیار مفید است:
- کودک با نیازهای ویژه (autism, ADHD, developmental delay)
- کودکانی با سابقه ترومای پزشکی یا تجاوز
- فرزندانی که در حال تجربه جدایی والدین یا فوت عزیزان هستند
- کودکان دارای زبان مادری متفاوت از درمانگر (حضور والد بهعنوان مترجم)
در این شرایط، تیم درمان باید از راهکارهای ویژه مثل تکنیکهای رفتاری تصویری (Tell-Show-Do)، تقویت مثبت، و حضور والد آموزشدیده استفاده کند.
جمعبندی
حضور والدین در اتاق درمان میتواند یک فرصت یا یک تهدید برای موفقیت درمان باشد.
همهچیز بستگی به نحوهی مدیریت این موقعیت دارد:
ارزیابی دقیق، آموزش والدین، تنظیم تدریجی و ارتباط مؤثر، کلیدهایی برای استفاده حداکثری از این پتانسیل هستند.
حضور والدین در اتاق درمان، والدین در دندانپزشکی کودکان ، مدیریت حضور والدین در درمان ، رفتار کودک در حضور والدین ، دندانپزشکی کودک با همراهی والد